woensdag 18 maart 2009

Weer een thuisbaan erbij!

Zoals Gait uut Delden zelf al berichtte, werd het tijd dat er een vaste racebaan gebouwd werd.
Maar eerst de zolder aan kant. Kasten moesten naar beneden worden gesjouwd en zijn echtgenote onderhandelde daarbij dat er dat ook maar eens laminaat moest worden gelegd.

Bij het uitpuffen van al dat werk werd een baan ontworpen, zoals je ziet in bijgaande link.

Een tafel werd gebouwd waarop de baanstukken uitgelegd konden worden. Hoewel Gait wel baanstukken heeft voor nog drie van zulke banen, ontbraken alleen nog bochten met de kleinste radius die Carrera heeft. Zie zijn artikelen over de incomplete baan. Wel werden en alvast slipstroken gemaakt en wat voorzichtige testronden gedraaid.

Diameter toch altijd nog 80 cm. Na wat foute zendingen toog hij naar - of all places - ToysRus, die de stukken wel in voorraad hadden. 



De tafel had echter nog geen randen, en daar moest wel wat aan gebeuren. Ook ondergetekende ondervond dat, toen hij reeds in de eerste ronde de baan uit de vloog en de Mosler op de vloerbelandde.

Gelukkig heb ik connecties, dus was er al snel mooi materiaal gevonden voor het afmaken van "de bak".


Na wat knutselen...



En een poging tot het maken van een overzichtsfoto... (volgende keer met een groothoek lens)



Kon er eindelijk echt voluit gereden worden.
Natuurlijk eerst vader en zoon. De laatste heeft veel geduld moeten hebben!



En toen mocht ik ook. Na wat "stofrijden" begonnen de baanrecords elkaar op te volgen.


Wordt vervolgd.

zondag 8 maart 2009

Voor je het weet heb je een . . . . verzameling (4 van ???)

Het was even rustig op dit blog. Als je de hele dag al fotografeert en computert op je werk, dan wil je in je vrije tijd toch echt wat anders. Met slotracen bezig zijn dus! Bloggen is leuk, maar racen en met je auto's pielen is nog veel leuker.

Toch werd het weer tijd om eens wat te schrijven. De "inspiratie" kwam van de zeer recent (gisteren dus) aangeschafte Ninco Nissan 350. 



Helemaal niks nieuws, want deze auto wordt al een jaar of wat door Ninco verkocht. Ik dacht eerlijk gezegd ook dat ze uitverkocht waren, maar ik kwam er toch nog eentje tegen. De hebberigheid die hierdoor opborrelde was niet meer te bedwingen...

 
Ik had die van Scalextric ook al, en dat valt je bij vergelijking direct op dat er wat (vreemde) verschillen zijn. 


Niet alleen voor wat betreft de maten, maar ook in de bedrukking. Nou wilde ik daar over schrijven, maar dat is al eens gedaan: Zie deze oude post van Racebaan.com).

Dan maar een bestaand thema weer eens uit de kast halen: Voor je het weet heb je een vier puntjes verzameling. Vul voor "vier puntjes" in dit geval maar in: Japanse GT.



Allereerst de Toyota Supra's.



De witte heb ik al aangeschaft enkele maanden nadat ik met slotracen begon. Hiervoor had ik alleen nog maar Scalextric auto's. Dat was een - positieve - schok. De Ninco auto's blijven veel beter in het slot en gaan ook aardig wat sneller. 
Indertijd reed ik nog met magneet, vandaar de schade.. Hij is wel getuned met Pro-Trace spullen, maar op de een of andere manier niet erg snel. Het maximum tot nu toe ligt rond de 6.3 sec. voor een rondje TwentTrack. De gele "Yellow Hat", met standaard spulletjes erop heeft het de afgelopen week - in een race tegen Gait uut Delden - aanzienlijk beter gedaan, met een 6.1!



Op de foto voorop de Esso versie van Scalextric. Voorop zal deze echter nooit racen, maar hij is wel veel mooier gedetailleerd. Een leuke "feature" zijn de van zacht plastic of rubber gemaakte spiegels en antenne (net als bij de Nissan van dit merk). Het beste wat er uit deze auto te persen valt is een 6.7 sec. voor een ronde.

Ook uit de Toyota stal is deze Lexus SC430:



Wat een ramp, zo uit de doos.  Je kan wel een ons lood voorin plakken, maar hij blijft rechtuit gaan. Als het je toch lukt om in de gleuf te blijven dan haal je er toch nog een 6.5 sec. uit, maar de hanteerbaarheid van deze auto is zeer matig en dat komt doordat de plaatsing van de voorwielen te laag is - vermoedelijke gedwongen door de wielkassen. Na een hoop geknutsel is hier een slot.it conversiekit in geplaatst, het chassis vervangen door het nieuwe Lexan type, de vooras maximale verticale speling gegeven. Dat was nog niet voldoende. Pas met kleine voorwielen, die ook nog eens voorzien werden van "low profile" tyres beginnen de resulten erop te lijken.: een lage 6.3 en is de auto baanvast.

Deze Honda's heb ik al weer een tijdje:



De rechter ooit van Stille Willem (Scrapitz) gekocht en de op de linker werd mijn aandacht gevestigd toen ik deze een keer in opdracht van John uut Z (zie zijn artikel hierover) op een beurs heb gekocht.  Beide goed voor  6.2 sec per ronde, maar dan wel na zorgvuldige  bewerking van de banden (ja, met fietspoetsolie). De motor in de gouden uitvoering remt overigens aanzienlijk beter dan in de zwart Mugen uitvoering.

Op onderstaande "groepsfoto" van mijn Japanse GT's zie je nog een NSX:



Die wil ik echter bewust niet te scherp in beeld. Deze dayglow orange gekleurd - ex Jack the Slipper, ex Porsche Harry uitvoering, is behoorlijk beschadigd. Wel heeft deze verlichting en daarom rij ik voornamelijk mee in het donker.

En dan nog maar een foto van het hele rijtje: