dinsdag 9 februari 2016

Dit mag een (Twentse/Overijsselse) slotracer niet missen !

Ja, veel tekst, geen plaatjes, maar dit MOET je absoluut lezen.

Zoals bekend mag zijn ben ik ooit mijn weblog begonnen om hobbygenoten te vinden in Twente/Overijssel, met als onderliggende gedachte ooit een club op te richten

Contacten zijn er zeker ontstaan met veel slotrace hoogtepunten, humor en gezelligheid.

Van een club is het nooit gekomen dat blijkt in Twente al erg lang een probleem te zijn - lees maar verder....

Gisteren kreeg ik ineens een e-mail van een heer die mijn blog had gevonden. Als oud Twentenaar heeft hij interesse in hoe het slotracen er op dit moment in onze regio bij staat. Ik kreeg daarbij een prachtig geschreven stuk geschiedenis. Ik moest de schrijver melden dat er in Overijssel maar 1 club is, te weten `Speedtrack´ maar niet in Twente. Ik heb onder andere geschreven over wat wij als Tukkerse thuisracers toch nog hebben gedaan en beleefd in de afgelopen 10 jaar - zoals volgers van dit blog al wel weten.

Ik kreeg de behoefte het verhaal op dit blog te zetten, niet in de laatste plaats in de hoop dat dit wellicht aanleiding mag zijn tot nieuwe contacten met andere slotraceliefhebbers en heb daarvoor niet alleen toestemming gekregen, maar tevens een nog uitgebreider verhaal.
De enige conditie is dat de schrijver anoniem wenst te blijven en dat respecteer ik uiteraard.

Hierbij het verhaal:

In Hengelo stond in het Beetshuis een 34 meter lange 6 sporen baan. Het Beetshuis was een jongerencentrum waar wekelijks, lokale, Nederlandse en Engelse bands optraden. Op het podium, pal naast de baan, traden op: The Troggs, The Tremeloes, Faghm, Them, John Mayall and thé bluesbreakers. De slotrace baan van de Hengelose Mini Racing Club was gebouwd door ingenieurs van een van de grootste werkgevers van Hengelo, Hollandse Signaal Apparaten. Iedere vierkante centimeter van de ruimte was gebruikt voor de baan. Voor de elektronica, de koperen geleiders en het frezen van de slots was uitbundig gebruik gemaakt van materialen en kennis van het bedrijf waar radar voor de marine werd geproduceerd. De baan was beschilderd met grijze schoolborden verf, als een consequentie daarvan was de slijtage van de banden enorm. Chemische substanties voor meer grip op de baan waren streng verboden.
De baan was moeilijk berijdbaar. Enorme hoogte verschillen, scherpe bochten, gevolgd door een kuip annex stijle wand van meer dan 35 graden maakten een vloeiende ronde een uitdaging. Jonge rijders werden goed begeleid met materiaal (van de club). De bestuursleden hadden contacten met verschillende andere clubs op Texel, in Enschede, in Groningen en in Uden. Rond 1968-1970 had de club meer dan 15 jeugdleden. Voor hen werd zelfs geprobeerd een reeks van wedstrijden voor de jeugd te houden op verschillende plaatsen in Nederland.

Helaas, het Beetshuis stond aan het grootste kruispunt (de Thiemsbrug) van Hengelo. De A1 liep in Hengelo muurvast en de Thiemsbrug moest worden vergroot, ten koste van het Beetshuis. In 1971/1972 is de baan samen met het poppodium in stukken het Beetshuis uitgedragen: richting vuilstort.

Op een steenworp afstand van het stadhuis van Enschede aan de Walstraat 1 verscheen in 1966 een commerciële baan, met acht sporen, 48 meter lang. Voor een gulden kon iedereen 10 minuten een auto op de baan zetten en rijden. Slot 69 was enerzijds een bedrijf en anderzijds een plaats waar een zeer actieve groep van racers avond na avond rondjes reed. De Walstraat bestond uit huizen, cafe's en kamers met rode lichten. Op 17 januari 1971 liep een Italiaan Slot 69 binnen en stopte twee jeugdige racers een paar kaartjes in de hand en tuimelde letterlijk weer naar buiten. Niemand verstond zijn Italiaanse woorden. Het waren kaarten voor de hoofdtribune van het Diekman voor de wedstrijd Twente - Juventus. Beide jongens zagen Twente met 2-2 gelijk spelen.

Op de houten baan is in 1970 het eerste Europese Kampioenschap gereden, 's avonds bracht Sport in Beeld een item van precies een minuut over de wedstrijd. Dat tekent ook het niveau waarop in Enschede is geraced. Dat was toch erg hoog. Het blad model Cars werd stuk gelezen. De chassis van mannen als Barry Magee, Mark Moser, Bob Hallums, Bob Emott of Ronnie Spencer Junior die wonnen op de legendarische baan van Tottenham, werden zorgvuldig geanalyseerd en verbeterd. Iedereen reed met de nieuwste motoren van Mura of Champion, die per postorder werden besteld in Engeland.
De eigenaar van Slot 69 heette Karreman, een handige ondernemer. Hij bezat tevens een vlakke vier sporen baan, die door ruimte gebrek niet kon worden opgezet. Beide banen waren doordrenkt met substanties (olie?) waardoor de banden meer grip kregen. Een hand plaatsen op de baan voor het terugplaatsen van een auto leidde onvermijdelijk tot een gevaarlijk krakend geluid. Wat van slot 69 is geworden is onbekend, het pand stond plotseling leeg. Een groep fanatieke racers  kreeg in 1971 al ruzie met dhr. Karreman over het gebruik van de baan. Zij hebben een eigen club opgezet. In het tijdsbestek van een jaar bouwden zij een houten baan met acht sporen met een lengte van 45 meter. De baan was ingenieus ingebouwd in een loze ruimte van een speeltuingebouw, in de wijk Twekkelerveld. De baan heeft enkele jaren dienst gedaan, maar de animo voor slot racing verdween geleidelijk aan. Een uitslaande brand in het speeltuin gebouw zorgde er voor dat slot racing in Enschede letterlijk in rook opging.

Nog een laatste onbenullig detail, maar wel leuk. Ik speelde vroeger handbal. Eerst bij Olympia Hengelo en tijdens mijn studie speelde ik voor Sparta '75. Ik werd gevraagd voor het Dagblad van het Noorden de wekelijkse handbal pagina (op maandag) vol te schrijven. Ik werd uitgenodigd bij de toenmalige correspondent  thuis. In de boekenkast stond een zelf gebouwde slot car auto (1:32). Waar kwam de auto vandaan? Hobby? Thuisbaan? Nee, uit de Mesdag Kliniek. Hij was activiteiten begeleider in de Mesdag Kliniek en daar stond een houten baan, 36 meter met zes sporen. Gebouwd door personeel met patiënten/gevangenen. Jaren lang zijn wedstrijden gehouden (intern!). Ik sprak hem in 2012 voor het laatst. Onvermijdelijk kwamen we lachend op het autootje terug. Volgens hem bestond de baan nog steeds, ergens op zolder, in de Mesdag. Nooit meer gebruikt sinds de jaren zeventig.

Ik wens u veel plezier met uw hobby/sport.


Met vriendelijke groeten vanuit Vizianagram, Andra Pradesh, India (!!)

Wie kan, wil hier op reageren?