Van de één-op-één raceklassen die met bolides worden gereden, heeft de Indy klasse mij altijd aangesproken. Niet op de laatste plaats vanwege de successen van Arie Luyendyk.
Op een van de "broodje worst" zaterdagen bij Klaas, tikte ik (altijd op zoek naar koopjes) deze twee op de kop:
deze Delphi versie:
en de Penzzoil Panther:
De auto's zijn prima te demonteren (ondanks de vijf schroeven) en weer in elkaar te zetten. Vergeleken met andere Scalextric auto's gaat dit erg eenvoudig*.
Zie de foto van de onderkant.
Uit deze beide versies heb ik direct na aankoop de magneten verwijderd. Op de plaats van de magneet achter is ongeveer 5 gram lood aangebracht en voorin, direct achter de "voetloze" coureur nog eens zo'n 4 gram.
Het schoentje is van het blauwe type, dwz. met de centreerveer. Na drie keer "doorslaan" in een bocht schiet het veertje er meestal uit en verliest het de bedoelde functie. Daarom bij deze auto's maar direct die veertjes weggehaald.
Hieronder een blik binnenin:
Het resulterend totaalgewicht is 74 gram. Lekker licht dus en daardoor een snelle acceleratie.
De remwerking zou wat beter kunnen. De auto's gaan - misschien wel doordat de vooras relatief zwaar is - niet zo snel het slot uit. Ik rijd hier vrij eenvouding tijden mee van rond de 6.4 seconden. De auto's zijn echt gelijkwaardig dus leuk om de kwaliteiten van de coureurs aan af te meten.
* Ik denk dat ik zo langzamerhand de conclusie durf te trekken, dat slotcars die vooral voor de amerikaanse markt gebouwd zijn (lees: geinitieerd door Scalextric USA), vaak eenvoudiger van constructie zijn. Ik heb dat inmiddels ook gezien bij Camaro's en Nascars.
1 opmerking:
Hee Henk! Volgens mij heb ik dit artikeltje over het hoofd gezien. Leuk artikeltje.
Ik denk dat ik zelf ook van mentaliteit ben veranderd, wat betreft het slotracen. Ik vind het nu veel interessanter om zoveel mogelijk auto's te krijgen met verschillende rij-eigenschappen. Perfecte auto's zijn namelijk erg saai!;-)
Een reactie posten