Ja, veel tekst, geen plaatjes, maar dit MOET je absoluut lezen.
Zoals bekend mag zijn ben ik ooit mijn weblog begonnen om hobbygenoten te vinden in Twente/Overijssel, met als onderliggende gedachte ooit een club op te richten
Contacten zijn er zeker ontstaan met veel slotrace hoogtepunten, humor en gezelligheid.
Van een club is het nooit gekomen dat blijkt in Twente al erg lang een probleem te zijn - lees maar verder....
Gisteren kreeg ik ineens een e-mail van een heer die mijn blog had gevonden. Als oud Twentenaar heeft hij interesse in hoe het slotracen er op dit moment in onze regio bij staat. Ik kreeg daarbij een prachtig geschreven stuk geschiedenis. Ik moest de schrijver melden dat er in Overijssel maar 1 club is, te weten `Speedtrack´ maar niet in Twente. Ik heb onder andere geschreven over wat wij als Tukkerse thuisracers toch nog hebben gedaan en beleefd in de afgelopen 10 jaar - zoals volgers van dit blog al wel weten.
Ik kreeg de behoefte het verhaal op dit blog te zetten, niet in de laatste plaats in de hoop dat dit wellicht aanleiding mag zijn tot nieuwe contacten met andere slotraceliefhebbers en heb daarvoor niet alleen toestemming gekregen, maar tevens een nog uitgebreider verhaal.
De enige conditie is dat de schrijver anoniem wenst te blijven en dat respecteer ik uiteraard.
Hierbij het verhaal:
In Hengelo stond in het Beetshuis een 34 meter lange 6
sporen baan. Het Beetshuis was een jongerencentrum waar wekelijks, lokale,
Nederlandse en Engelse bands optraden. Op het podium, pal naast de baan, traden
op: The Troggs, The Tremeloes, Faghm, Them, John Mayall and thé bluesbreakers.
De slotrace baan van de Hengelose Mini Racing Club was gebouwd door ingenieurs
van een van de grootste werkgevers van Hengelo, Hollandse Signaal Apparaten.
Iedere vierkante centimeter van de ruimte was gebruikt voor de baan. Voor de
elektronica, de koperen geleiders en het frezen van de slots was uitbundig
gebruik gemaakt van materialen en kennis van het bedrijf waar radar voor de
marine werd geproduceerd. De baan was beschilderd met grijze schoolborden verf,
als een consequentie daarvan was de slijtage van de banden enorm. Chemische
substanties voor meer grip op de baan waren streng verboden.
De baan was moeilijk berijdbaar. Enorme hoogte
verschillen, scherpe bochten, gevolgd door een kuip annex stijle wand van meer
dan 35 graden maakten een vloeiende ronde een uitdaging. Jonge rijders werden
goed begeleid met materiaal (van de club). De bestuursleden hadden contacten met
verschillende andere clubs op Texel, in Enschede, in Groningen en in Uden. Rond
1968-1970 had de club meer dan 15 jeugdleden. Voor hen werd zelfs geprobeerd
een reeks van wedstrijden voor de jeugd te houden op verschillende plaatsen in
Nederland.
Helaas, het Beetshuis stond aan het grootste kruispunt
(de Thiemsbrug) van Hengelo. De A1 liep in Hengelo muurvast en de Thiemsbrug
moest worden vergroot, ten koste van het Beetshuis. In 1971/1972 is de baan
samen met het poppodium in stukken het Beetshuis uitgedragen: richting
vuilstort.
Op een steenworp afstand van het stadhuis van Enschede
aan de Walstraat 1 verscheen in 1966 een commerciële baan, met acht sporen, 48
meter lang. Voor een gulden kon iedereen 10 minuten een auto op de baan zetten
en rijden. Slot 69 was enerzijds een bedrijf en anderzijds een plaats waar een
zeer actieve groep van racers avond na avond rondjes reed. De Walstraat bestond
uit huizen, cafe's en kamers met rode lichten. Op 17 januari 1971 liep een
Italiaan Slot 69 binnen en stopte twee jeugdige racers een paar kaartjes in de
hand en tuimelde letterlijk weer naar buiten. Niemand verstond zijn Italiaanse
woorden. Het waren kaarten voor de hoofdtribune van het Diekman voor de
wedstrijd Twente - Juventus. Beide jongens zagen Twente met 2-2 gelijk spelen.
Op de houten baan is in 1970 het eerste Europese
Kampioenschap gereden, 's avonds bracht Sport in Beeld een item van precies een
minuut over de wedstrijd. Dat tekent ook het niveau waarop in Enschede is
geraced. Dat was toch erg hoog. Het blad model Cars werd stuk gelezen. De
chassis van mannen als Barry Magee, Mark Moser, Bob Hallums, Bob Emott of
Ronnie Spencer Junior die wonnen op de legendarische baan van Tottenham, werden
zorgvuldig geanalyseerd en verbeterd. Iedereen reed met de nieuwste motoren van
Mura of Champion, die per postorder werden besteld in Engeland.
De eigenaar van Slot 69 heette Karreman, een handige
ondernemer. Hij bezat tevens een vlakke vier sporen baan, die door ruimte
gebrek niet kon worden opgezet. Beide banen waren doordrenkt met substanties
(olie?) waardoor de banden meer grip kregen. Een hand plaatsen op de baan voor
het terugplaatsen van een auto leidde onvermijdelijk tot een gevaarlijk krakend
geluid. Wat van slot 69 is geworden is onbekend, het pand stond plotseling
leeg. Een groep fanatieke racers kreeg
in 1971 al ruzie met dhr. Karreman over het gebruik van de baan. Zij hebben een
eigen club opgezet. In het tijdsbestek van een jaar bouwden zij een houten baan
met acht sporen met een lengte van 45 meter. De baan was ingenieus ingebouwd in
een loze ruimte van een speeltuingebouw, in de wijk Twekkelerveld. De baan
heeft enkele jaren dienst gedaan, maar de animo voor slot racing verdween
geleidelijk aan. Een uitslaande brand in het speeltuin gebouw zorgde er voor dat
slot racing in Enschede letterlijk in rook opging.
Nog een laatste onbenullig detail, maar wel leuk. Ik
speelde vroeger handbal. Eerst bij Olympia Hengelo en tijdens mijn studie
speelde ik voor Sparta '75. Ik werd gevraagd voor het Dagblad van het Noorden
de wekelijkse handbal pagina (op maandag) vol te schrijven. Ik werd uitgenodigd
bij de toenmalige correspondent thuis.
In de boekenkast stond een zelf gebouwde slot car auto (1:32). Waar kwam de
auto vandaan? Hobby? Thuisbaan? Nee, uit de Mesdag Kliniek. Hij was
activiteiten begeleider in de Mesdag Kliniek en daar stond een houten baan, 36
meter met zes sporen. Gebouwd door personeel met patiënten/gevangenen. Jaren
lang zijn wedstrijden gehouden (intern!). Ik sprak hem in 2012 voor het laatst.
Onvermijdelijk kwamen we lachend op het autootje terug. Volgens hem bestond de
baan nog steeds, ergens op zolder, in de Mesdag. Nooit meer gebruikt sinds de
jaren zeventig.
Ik wens u veel plezier met uw hobby/sport.
Met vriendelijke groeten vanuit Vizianagram, Andra
Pradesh, India (!!)
Wie kan, wil hier op reageren?
