Kruisingen en krappe bochten

Gezien de reacties op mijn post over de nieuw te bouwen houten racebaan, moet ik de conclusie trekken dat er enige "angst" leeft onder slotracers voor kruisingen en bochten met een kleine radius.

Daar kan ik een heel verhaal over houden, maar beelden zeggen meer. Kiek maar noar ut fillempie:



De kruisingen in mijn ontwerp zijn ruimer dan in de Scalextric baan en de krapste bochten flink ruimer.Voorlopig dus geen argumenten om het plan te wijzigen.

Glimp -1

Geen denken aan dat ik nu al begin met de houten baan. Dat wordt pas begin maart.  Helaas kan ik niet gelijktijdig thuis als op mijn werk in een puinhoop leven. Even het verstand gebruiken.
Maar dat neemt niet weg dat ik naast tekenen en spulletjes aanschaffen niet alvast wat "dingetjes" kan doen.

Slotrace insiders herkennen natuurlijk onmiddelijk wat dit is.

Of toch niet?

Ie kiekt maar....

De toekomst van TwentTrack...

Nee, geen drama's, ik stop niet met slotracen en ik stop ook niet met bloggen. Neen, neen, driewerf neen.

Hier een eerste "kennisgeving" van mijn plannen voor het komende jaar.

Ik heb alleen plannen om het allemaal nog mooier te maken. Het MDF virus is ge-incubeerd en er zijn stappen gezet richting het maken van een "home made slotrace track":

- de gereedschappen zijn besteld bij Luf Linkert (Old slotracer) en inmiddels binnen (leuke bijkomstigheid van de dollarskoers voor een "prikkie")

- de frezen zijn binnen - met dank voor het advies van Araud van Obergonring

- de tekening ligt klaar

Dit is de huidige Scalextric baan, die nu zo'n 4 jaar in gebruik is. Diverse baanstukken beginnen te bollen en zouden vervangen moeten worden. Maar we gaan ook steeds beter rijden en onze auto's worden sneller. Helaas ook zijn de slipstroken te smal voor veel auto's. Houten slipstroken blijven een compromis.

Dan de knoop maar doorgehakt en het besluit genomen om "hout" te gaan.

Dat wordt dan zo:

De basis layout is toch de meest efficiente manier om de ruimte te gebruiken (nee Frank, de sauna blijft staan), maar in hout heb je meer vrijheid voor het aanleggen van  bochten en kan je het traject wat meer de ideale lijnen volgen. Door een nieuwe tafel te maken wordt het linker deel dieper en de "poot van de T" iets breder. Een extra deel onder "de schuine kant", daar waar nu het pitgebouw staat, wordt toegevoegd. (De vierkanten in de Scalextric tekening zijn 30x30 cm, in de tekening van de nieuwe baan 10x10 cm).

Nu alleen nog tijd en rust. En dat komt helaas pas begin maart.

Klassieker

Na een flinke blog pauze hier weer eens keek op de week...

Nou nee, toch maar niet. De foto is een niet creatieve registratie van de prima slotracekeek die ze bij Slipstream bij de koffie hadden. Het smaakte best, na een lange rit in de mist, helemaal vanuit Tukkersland.

Voordat het gaat lijken dat ik ene 103 - wiens achternaam niet in het inschrijfregister staat voor de Classic Cup, georganiseerd door FrankSlot - ga ik maar gauw over op een "serieus" verslag, voorzien van plaatjes van slotcars en een racebaan - en zo....

We dachten dat we mooi op tijd waren - Porsche Harry en ondergetekende. Maar er waren al mensen aan het trainen en de koffie was al bruin.

Maar "Harry" had nog geen zin in koffie. Uitpakken die handel en wel onmiddelijk. Trainen!

Natuurlijk, trainen. Dat moet ook gebeuren, dus in de rij.

Na twee trainings ronden  - een met de Porsche 908 en een met de Ferrari 512M - langs alle 6 banen, besloot ik de laatste te gaan inschrijven. Gelijk maar door de keuring. Ik heb niet zulke goede ervaring met teveel trainen, wat inmiddels al enkele keren een defekte auto opleverde die tijdens de wedstrijd niet meerwilde presteren.Inschrijven - zoals je op de foto ziet - als eerste.

Gelijk maar een overzicht vanuit de "commentaar" positie, waar de wedstrijd administratief al werd voorbereid.

Ook tijdens deze training ontkwam ik niet aan schade. Zie de ongelijke spoilers op de 512. De linker auto is die van Porsche Harry. Ik zou niet weten wat het merk zijn auto is ..

Ik kreeg overigens de indruk dat er met de keuring een kleine "uitleg" nodig was?

Voordat de race begon, konden de bloggers het niet laten materiaal te verzamelen voor hun verslag - en elkaar daarbij te betrappen. (Wie was daar ook weer mee begonnen?)

Nou ja, dan maar "stiekum" foto's maken. Zo....

... zo:

En dan wordt het serieus, waarbij blijkt dat ook niet bloggers het fotograferen niet kunnen laten.

De wagens in de nieuwe "Touring" klasse zijn geplaatst, en dat moet door de Speedtrackers even worden vastgelegd.

Nog even bestickeren...

En dan kan de race van start. Helaas geen foto's, want ik moest inzetten.

Als troost dan maar een andere "serieuze" foto, waarbij zowaar ook alweer twee bloggers in beeld zijn in de uiterste posities.

En op het laatst natuurlijk de beste tegen elkaar:

Resulterend in diverse uitslagen per klasse, van "rookie" tot "ladiescup", maar dit zijn dan de eerste drie uit het "overall" klassement. Hmmm -- prima keuze die nieuwe Touring klasse!

O ja. Mis vooral de verslagen van andere bloggers (Frank 103, PorscheHarry, Dikke Leo, Slot on the Attic) en op de Slipstream site niet! Zie de linken lijst aan de rechterzijde.

Een avondje Ferrari

Een avondje racen met de zwarte van Gait en de rooie van mij. Geen tekst - kiek maar.

Ka(ar)t in't bakkie - update SCP-1 schema

In het eerste deel van mijn serie "Ervaringen met de slot.it regelaar" beschreef ik een manier om je instellingen te bewaren. Inmiddels heb ik ook daar ervaring mee opgedaan en dat resulteerde in een onoverzichtelijk rommeltje, waarbij er stapeltjes briefjes doorgeworsteld moesten worden om de aantekeningen van een bepaalde slotcar te vinden.

Dat kon zo niet langer. Een oplossing was te vinden bij de hollandsche eenheidsprijzen maatschappij in de vorm van een A7 formaat kaartenbakje.

Da's een stuk gemakkelijker zoeken....

Ik heb de briefjes, na uitsnijden op A7 kaartjes geplakt, zodat er achterop de hoogtepunten kunnen worden genoteerd. Vooral dit soort hoogtepunten zijn bijzonder prettig om te noteren............

Nog even voor de duidelijkheid: het schema is een weergave van de knoppen op de SCP-1, waarin je de instellingen kan aangeven.
Zo dus:

Mijn vorige uitgave blijkt in brede kring gebruikt te worden en er zullen ongetwijfeld mensen zijn die het "gereedschapje"  ook verbeterd hebben. Dit is mijn uitvoering.
Klik op onderstaande "thumbnail" en PhotoBucket opent zich. Via de tab "download" kan je de 200 dpi jpg file downloaden.

Marathon - 7

En dan de laatste aflevering van deze serie over een zondagochtend slotrace-evenement. Back to basics was het motto. Als laatste kwamen de Scalextric Nascars - beide Ford Taurussen (of moet ik zeggen Taurii?).

Eerst de Sharpie nummer 97, hierboven het 1 op 1 voorbeeld in volle actie.

En hieronder het model. Maar liefst 43 rondjes, terwijl er toch 3 uitvliegers voorkwamen. Met een beste rondetijd van 6.840

Ook de DeWalt uitvoering werd aan de tand gevoeld. Meestal doet hij het beter dan de 97, maar deze keer veel het toch wat tegen (vermoeidheid ?).

Slechts 40 ronden bij een "toptijd" van 6.912 seconden voor een ronde.

Niet helemaal de zelfde uitvoering op de ze foto van de echte, want hier is een afwijkende spoiler te zien.

Het doel van deze hele marathon was om de lol en de concentratie te hervinden. Dat is zeker gelukt. Met als bijverschijnsel een serietje blogposts. Ook weer meegenomen.

Misschien nog eens voor herhaling vatbaar? Of - wie doet dat ook eens en brengt er verslag van uit?

Marathon - 6

Na met 10 slotcars minstens 40 ronden in vijf minuten te hebben gereden, waarbij tot dat moment toe maar 5 maal het slot werd verlaten (in totaal 408 ronden), kwam er even een moeilijk moment. 

Verantwoordelijk daarvoor was de witte Scalextric Ford GT 2003 - ja hoor, geef de auto maar de schuld..... Wel een wonder dat ik met maar liefst 7 (!) uitvliegers - maar supersnelle terugzetters omdat het vlak voor mijn neus gebeurde - toch nog 41 ronden wist te draaien.

De originele banden op deze auto's lijken niet echt optimaal te passen op de wielen. Dan maar eens geprobeerd slot.it P3's te monteren (lang geleden, voordat de peezessen bestonden). Dat lukte.

Die P3's zijn dan ook de reden dat de tijden konden oplopen tot 6.693 per rondje.

Dan de tweede -gele - Ford GT. Gelijktijdig gekocht met de witte, heeft deze auto nooit zo goed gereden. Om toen onduidelijke redenen bleek het een verschrikkelijke "kontgooier" te zijn (om maar eens een term van Gait te gebruiken). Daardoor was al snel het sleperoog afgebroken. Maanden wachten op een nieuw chassis en het monteren ervan, leverde steeds niet het goede resultaat op. 

En toen ontdekte ik dat een van de wielen verschrikkelijk slingerde. Er op uit dus om een nieuwe achteras - bij Scalextric de complete "assembly" compleet met wielen en banden. Ene Klaas vertelde mij dat er een vette kans was dat ik die nooit meer zou kunnen krijgen, zocht weliswaar al zijn kasten en laatjes af, maar helaas. Ene Guus had er nog wel een en wilde deze in mijn bijzijn van een complete - tweedehands, met afgebroken spiegeltje- auto afhalen, Toen ik hem vroeg wat de hele auto moest kosten, bleek dit minder dan het dubbel van de achteras te zijn - deal dus!

Thuisgekomen hoefde ik alleen maar de kap van de eerste Ford GT - met spiegel - onder het nieuwe onderstel te zetten. Magneet eruit en rijden maar. En hoe! In de marathon reed ik hiermee zonder lood, met de originele bandjes toch een 6.874 en 41 rondjes!

En de echte? Blijf ik een prachtige kar vinden, ondanks de ervaringen van Jeremy Clarkson - check deze link maar eens.

Marathon - 5

OK, dat was even een "seitensprung". Verder met de marathon. Deze keer geen stel dezelfde auto's in verschillende kleuren, maar twee deelnemers aan dezelfde competitie - de Japanse GT.

Te beginnen met de Toyota Supra in Esso Ultraflo uitvoeren. Ook van weer van Scalextric. 

Hier zijn wel 1 op 1 plaatjes van te vinden:

en deze:

Het model reed zonder uitvliegers 42 rondjes, met een snelste tijd van 6.902.

De wegligging van deze auto is prima, de remwerking niet wat ik van een Scalextric motor gewend ben. Misschien eens een andere motor inbouwen.

Bijzonderheid aan dit model zijn  de "rubberen" spiegels. Waarom doen ze dat niet vaker?

Dan deze Nissan 350 in Calsonic uitvoering. Ooit werd ik door een zeer bekende Porsche liefhebber beticht van vuilbekkerij toen ik dit de japanse Porsche noemde.

Ook hier weer voldoende foto's te vinden van de "echte".

Het model is voor Scalextric begrippen een toppertje en rijd zeer stabiel. 43 rondjes in vijf minuten met een snelste tijd van 6.693.

Toch eens kijken wat kan bereiken met een andere motor....

Het kan nog gekker...

Achteloos, tijdens een potje racen met Gait...... Ronde na ronde 5.6, dan 5.5 en ineens die 5.482.

What a car!

Da's hard - heel hard - te hard?

Even nagemeten op de Tamiya - de top is 38 km/h...

Dat zou bij de meeste clubs gewoon afgekeurd worden, want de grens ligt vaak op 36 km/h.

Nou is die topsnelheid niet de enige factor. Ook remwerking en handelbaarheid tellen stevig mee. En die deugen ook beslist bij deze slotcar.

Maar misschien toch nog wat met die bijgeleverde tandwielen experimenteren. Kijken of deze ronde records te handhaven zijn bij een lagere top.

Wordt vervolgd?

Maratintermezzo - Audi Plus of Audi Min?

Even een onderbrekening van de reeks "Marathon". Dit moet ik echt even kwijt!

Al een tijdje geleden bracht slot.it deze onbespoten RAW versie uit van de Audi R8C.

Een kit, waarbij als belangrijk extraatje een angle-winder motormount, voorzien van de Flat Six R (22000 toeren). Verder nog twee kroonwielen, naast het gewone interieur ook nog een superlichte lexan versie, en een setje P6 banden. Standaard gemonteerd zijn P5 banden.

En - flink aan de prijs! Reden waarom er toch een drempel is om dit slotomobiel aan te schaffen. Dat vertelde mij een leverancier van deze artikelen - voor hem een reden om de prijs aanzienlijk interessanter te maken en voor mij een reden die drempel te nemen. Daarom naar het noorden gereden.

Al in de vakantie aangeschaft, maar er pas ruim een week geleden aan toegekomen deze kit eens te bekijken met de bedoeling deze in elkaar te zetten.... en toen snel de doos weer dicht gedaan...

GEEN HANDLEIDING! Wat heb ik daar toch een gloeiende hekel aan. Goed, zoeken in het wereldwijde spinrag, maar niks hoor. Toch een auto die ik al lang wilde hebben, dus toch maar de moed verzameld en geprobeerd er iets van te maken. En maar hopen dat ik geen fouten maak....

Voor hen die tegen dezelfde problemen zitten aan te hikken: hier in ieder geval alvast een interieurfoto waarop je de meeste onderdelen nu WEL kan thuisbrengen.

Ik moest flink zoeken, maar vond uiteindelijk uit hoe deze zwart onderdelen en de roostertjes gemonteerd moesten worden.

De meeste onderdelen zijn vast te zetten met een solderbout (smelten), maar gezien mijn ervaringen hiermee heb ik op diverse plaatsen ook nog een druppel epoxy twee-componenten lijm aangebracht.

De auto wordt geleverd met gemonteerd chassis. Wat dan gelijk opvalt is dat het pinion op het uiterste puntje van de motoras zit en maar half in het kroonwiel steekt en de band liep aan het pinion - was net te verhelpen: mager stukje engineering dus.

Wat ook wat storend is zijn de relatief kleine wielen (zie foto onder). Door bovengenoemd probleem wel duidelijk waarom...

Dan op de baan met die kar. Hallo!!!! Met de P5's er nog op en zonder een grammetje lood, gelijk onderin de zes. Na een paar rondjes de P6 banden er toch maar op, want de auto breekt veel uit. Gelijk al 5.9 - 5.8. De auto wil echter af en toe rechtdoor in de bochten. 7 Gram lood voorin en 3 gram achterin tegen het uitbreken. Dat gaat beter. En dan de fietspoetsolie op de banden... Eerste rondje: 5.702! Achter elkaar in de 5.7 - goede wegligging - iets meer wagen - ja hoor: 5.6 en een uitschieter - kiek maar!

Voor het eerst onder de zes!

Na een ochtend "pielen" toch wel wat moe trek in de lunch. Na de lunch even dutten... (ja, ik ben soms net een ouwe l.l...) en eens kijken of we periodes van 5 minuten in de baan kunnen blijven.

Allemachtig - wat een auto! In één poging niet 50 maar maar liefst 51 rondjes!

Voor degenen die met Twenttrack bekend zijn laat de foto zien dat er al weer bijna (minder dan 2 sec) een ronde voltooid was.....misschien haal ik ooit nog eens 52 rondjes.

51x rond betekent een gemiddelde van 5.8 seconden!

En ook op de andere baan 51 ronden per stint van 5 minuten. Precies. Met uitrol haalde ik net de volgende bocht. Iets minder indrukwekkende, maar toch de foto voor de compleetheid.

Conclusie:

Min - geen manual, waardoor problemen met monteren van de spiegels - zouden het eerste moeten en niet het laatst en ook: moet er in het voorste gat op het dak een antenne of moet er de ruitenwisser in?

Plus, ja vooral PLUS - wat een top slotcar - laag zwaartepunt door Flat SiX, zeer goed beheersbare motor met prima remwerking.

Ik ben wel benieuwd hoe die motor gaat worden als hij eenmaal is ingelopen....

marathon - 4

Na de Indy car's haalde ik wat oudere renpaarden van stal - deze twee Camaro's die al op TwentTrack aanwezig zijn sinds het prille begin.

Van de rode "V/J racing" uitvoering zijn helaas ook weer geen foto's van het origineel te vinden, maar van de Roger Penske versie wel degelijk. Deze blijkt ook nog steeds te bestaan en is gerestaureerd. Meer weten? Kijk dan op deze link.

De rit met de slotcars was weer ouderwets degelijk: zonder enige wegliggingsproblemen - geen uitvliegers dus - werden 40 rondjes met de blauwe en 41 met de rode gereden. De tijden respectievelijk 7.167 en 7.034. En dat voor auto's die ooit - in de tijd dat ik het magneetloos rijden nog niet ontdekt had - nog wel eens in het trapgat beland zijn!